νομιστός

νομιστός: νομιστός, -ή, -όν (Α) [νομίζω]

1. ο νομιζόμενος, ο συνηθισμένος, αυτός που γίνεται κατά συνήθεια

2. συμβατικός, κατά συνθήκη, κατά σύμβαση («οὐδὲ τῶν προειρημένων τι ἔστι φύσει τοῑον ἢ τοῑον, νομιστὰ δὲ πάντα καὶ πρός τι», Σέξτ. Εμπ.).

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

νομιστά — νομιστός customary neut nom/voc/acc pl νομιστά̱ , νομιστός customary fem nom/voc/acc dual νομιστά̱ , νομιστός customary fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
νομιστόν — νομιστός customary masc acc sg νομιστός customary neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
νομιστεύω — (Α) [νομιστός] 1. (σχετικά με νόμισμα) έχω σε κυκλοφορία, χρησιμοποιώ ως νόμισμα 2. (συν. το παθ.) νομιστεύομαι α) είμαι σε χρήση, ισχύω («τῆς δωροδοκίας ἐπιπολαζούσης... καὶ τοῡ χαρακτῆρος τούτου νομιστευομένου παρὰ τοῑς Αἰτωλοῑς», Πολ.) β) (για … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias